Bert Schavemaker kan ontroerend zingen en omdat ik dacht wie weet stuurde ik hem mijn gedicht 'We zetten mij neer'. Daar kwam een lied uit, een lied met gevoel, dat door Bert op de Nacht van het Gedicht ten gehore werd gebracht. 'Een rilling trok door de atmosfeer'. Het lied is hier te zien/horen. Met dank aan Mark van Eden voor de registratie.
N.B. Bert heeft het lied ook op het jaarlijkse staldeurenfestival in de Waag laten horen. Registratie van Louis van Asperen.
Jammer, het Houtmanpad wordt fietsracebaan. Dat is vanavond besloten in de laatste raadsvergadering van de Haarlemse gemeenteraad voor het kerstreces. De mooie betrokken protesten ten spijt. En de goede argumenten, zoals Het Houtmanpad moet behouden worden omdat het een... romantische plek is!, van D66 Louise van Zetten.
Als stadsdichter mocht ik deze raadsvergadering afsluiten. Met uiteraard Houtmanpadgedicht. En 'Haarlem verbergt niets' dat opgenomen is in het (kerstcadeau, kerstcadeau!) Haarlemse Sprokenboek. En een prozagedicht uit mijn nieuwe bundel 'God gaf ons apparaten', opgedragen aan de Haarlemse raadsleden die het afgelopen jaar hebben geluisterd, nagedacht, conclusies getrokken en weer opnieuw hebben geluisterd, nagedacht, conclusies getrokken, en dat allemaal om de boel een beetje beter te maken, ieder op eigen manier (dat wel).
MET VIER OREN EN TWEE BREINEN
Ik heb twee oren en jij ook. Ik heb een brein en jij ook. Dus hebben wij samen vier oren en twee breinen. Nou. Met vier oren en twee breinen kunnen we vast ergens komen. Jij luistert naar mij, ik luister naar jou en dan denken we daarover na. Als we gedacht hebben trekken we conclusies die we aan elkaar vertellen en dan denken we daar weer een tijdje over na. Om het proces te bespoedigen kunnen we onze buren uitnodigen om zich bij ons te voegen. Dat is twee breinen en vier oren aan de ene kant en vier breinen en acht oren aan de andere kant. Daar zitten wel twee kinderen bij, maar kinderen kunnen ook luisteren en nadenken als zij hun best doen. Natuurlijk nodigen wij ook al onze vrienden uit en onze familie. Dat levert van jouw kant een paar leuke flaporen op, waar ik hoge verwachtingen van heb. Ik denk dat we uiteindelijk makkelijk 250.000 oren en 125.000 breinen bereid kunnen vinden te luisteren en na te denken. Of misschien nog meer. Zijn immers niet álle oren bedoeld om te luisteren en alle breinen bedoeld om na te denken? Dan moeten wij er toch met ons alle 5 à 6 miljarden wel achter komen hoe
Uit: God gaf ons apparaten, Prometheus 2011
En wel aanstaande vrijdag 23 december in Café De Hoofdmeester.
De Vorlesebühne is een wisselende groep schrijvers van korte absurdistische verhaaltjes die maandelijks in Utrecht voorlezen in een historische houtzaagmolen (zie foto). Initiatiefnemer is de Duits-Nederlandse schrijver en kleinkunstenaar Bernhard Christiansen. N.a.v. de Berlijnse "Vorlesebühnes" die na de val van de muur zijn opgericht door twintigers van oost en west om elkaar te leren kennen, begon hij drie jaar geleden in Utrecht ook een Vorlesebühne. Maandelijks lezen vijf schrijvers korte, meest rare verhaaltjes voor, omlijst door muziek. Bernhard zet de teksten in een passende volgorde.
Haarlemse Gerrie Hondius heeft nu een initiatief genomen om de Vorlesebühne in zijn geheel naar Haarlem te halen. In een fris en enthousiast nieuw eetcafé: De Hoofdmeester.
Deze Vorlesebühne heeft het thema: Van kribbige Grietjes en worstige Hanzen. De schrijvers die zullen voorlezen zijn Bernhard Christiansen, Jan Veldman, Kasper C. Jansen, Maaike Haneveld en Sylvia Hubers.
N.B. De muziek wordt verzorgd door Steven de Jong. Komt allen!
Op vrijdag 23 december,
Café De Hoofdmeester
Zijlstraat 18 Haarlem
Aanvang van het programma: 20.30 uur. Entree: 5 euro
De Nacht van het Gedicht werd geopend door Willemijn Faber, samen met Jack Prins initiatiefnemer van het evenement. Zij had op mijn prozagedicht Als wij het voor het zeggen hadden een processie gemaakt in tweevoud: één van de bezoekers (mensen) en één van de dieren. Die van de dieren staat op de foto; die van de mensen, buiten in het pikdonker, was wat moeilijker vast te leggen. Binnen droeg Willemijn het gedicht voor, waarna het 'glow in the dark-effect' van de parmant gelakte nageltjes van de processiedieren werd getoond (helaas ook niet te filmen). Een geweldig begin, mede omdat het element processie nog eens terug zou komen die avond, en wel hier.
Op dit filmpje leest Willemijn Faber het prozagedicht voor. Met dank aan Mark van Eden voor de registratie.
Mijn gedicht over de ontvreemde ambtsketen van de burgemeester is gepromoveerd tot officieel gemeentelijk stadsgedicht, hier gepubliceerd in Stadskrant nr. 50, 15 december 2011 (klik op de tekst voor leesbare vergroting).
De stadsgedichten zijn, behalve hier, hier en hier, te lezen op de website van de gemeente.
Het Raarlems Dagklad was me voor. Moet ik maar wat vaker en sneller weblogs maken dan gedichten. Hoewel, ieder zijn vak. Voor de Nacht van het Gedicht, zie aldaar, maakte veelkunstenaar Steven de Jong een lied naar aanleiding van een gedicht uit mijn bundel. Althans (oeps, zou 'althans' net zo'n verboden woord zijn als 'echter'?), van een gedicht dat toen in de tweede versie van 'God gaf ons apparaten' stond. Het is eruit gewipt, door de vaardige handen van de redacteur. Inderdaad, het moet in een volgende bundel. Of nee, eigenlijk was het een laat nakomertje van mijn vorige bundel 'Vandaar dit huwelijksleven'. Jammer. Te laat geboren. Maar dat past wel bij het gedicht.
'Maartje' werd door Steven omgezet in een lied genaamd 'Steven'. 'O, was ik maar een kat, een lapjeskat...'. Wat dat betreft hebben Steven en Maartje iets met elkaar gemeen. Ik heb het lied vaak beluisterd, het blijft fijn hangen. Raarlems Dagklad schrijft: Het is lelijk van me, maar soms hoop ik dat hij (we leven gelukkig in een onrechtvaardige wereld) voorlopig nog niet wordt ontdekt door De Wereld Draait Door, zodat ik hem nog even voor mijzelf kan houden – in een klein gezelschap op de eerste rang kan blijven genieten van teksten als: ‘Ik heb een fijne jeugd gehad – wat een verschrikkelijke zin…’. Precies, hou het stil! Kijk niet naar het filmpje, doe het niet!
Een fijn idee van Willemien Spook, om voor de Nacht van het Gedicht mijn éénzinnige gedicht 'Nooit meer vergeten' in losse woorden te knippen, er magneetjes achter te plakken en drie metalen borden op te hangen. Bezoekers gingen met grote vlijt aan de slag. Van de resultaten maakte Willemien een foto, met persoon en telefoonnummer erbij.
Het was een wedstrijd, de was prijs een exemplaar van God gaf ons apparaten. Ik was in mijn eentje jury en kreeg twintig keer mijn gedicht in compleet andere volgorde toegestuurd. Anoniem. Een avontuur, wat kan er veel met diezelfde woorden anders gedaan worden dan ik het had gedaan.
Winnaar was voor mij de versie van Nicole Spiering, die alle woorden had gebruikt en daar iets mooi poëtisch van had gemaakt. Zie de foto met de blonde dame (klik voor leesbare vergroting). Tweede werd het duo Johan en Thea Galjaard, vanwege de prachtige regel: 'maar vergeten honden sterven als eerste' (de vier niet gebruikte woorden zitten verstopt achter het hoofd van Johan) en derde werd Gerrie Hondius, met 'maar kinderen worden naar geboren onder hun bijlen zei een voorbijganger'. Gerrie was die avond sowieso al mooi herschikkend aanwezig, daarover later meer.
Het éénzinnige gedicht wordt hier voorgelezen door Willemien Spook. Met dank aan Mark van Eden voor de registratie.
Amnesty Haarlem organiseert morgen de jaarlijkse Fakkeltocht.
Vertrekpunt is dit jaar (vanwege de Anton Pieckmarkt) verplaatst: de Lutherse kerk, Witte Herenstraat 22 in Haarlem.
16.30 uur: start verkoop fakkels à € 1,50
16.45 uur: fakkeltocht door het oude centrum van Haarlem. met Amnestyleden en sympathisanten, de directeur Amnesty Nederland, de burgemeester van Haarlem en vele bekende Haarlemmers. Trommelmuziek door Martin Mees
17.15 uur: Aankomst Lutherse Kerk
Programma Lutherse Kerk
17.30 uur: Welkom door Andries Tieleman, voorzitter Amnesty Haarlem
Toespraak Eduard Nazarski, directeur Amnesty Nederland. Thema: 50 jaar Amnesty International en 45 jaar Amnestygroep Haarlem + aandacht voor de huidige actie en tentoonstelling.
Muzikaal intermezzo door duo Rosie & Jo, bestaande uit Jorinde Kuiper - zangeres en Daniël Roser – pianist.
Lied “I shall be released” geschreven door Bob Dylan.
Voordracht Nederlandse vertaling door stadsdichter Sylvia Hubers.
Daarna gelegenheid om de citatententoonstelling te bekijken en de Amnestystand te bezoeken.
Dit is een van de werken die gemaakt zijn voor de Nacht van het Gedicht in Heemstede n.a.v. een gedicht uit mijn bundel God gaf ons apparaten. Het is van Angela Bogaard die zich liet inspireren door het prozagedicht 'Muren waren uit'. Klik even op de foto voor een vergroting, het is prachtig. Angela las het gedicht op de avond zelf voor, een registratie daarvan is hier te zien. Met dank aan Mark van Eden voor het filmen en Willemijn Faber voor de foto.
Voor onder de sinterzaagboom: sinterklaaspotpourri, gespeeld op de Nacht van het Gedicht vorige week zondag in Ateliers 195-197 in Heemstede.
Met Appie Bulthuis op Piano, mijzelf op zingende zaag.
En veel dank aan Mark van Eden voor de registratie.
God gaf ons apparaten krijgt meteen al een leuke recensie cadeau.
Normaal heb ik na het verschijnen van een nieuwe bundel een postnatale depressie. Dat was althans de eerste drie keer zo. Ik haalde dan uit mijn medicijnkastje een gedicht van Herman de Coninck, waarin precies staat wat ik voel. Een probaat middel.
1
Zie hoe mijn zachtste
gedachte
als een zevenmaandertje
onder teveel licht
te ademen ligt
in de glazen broeikas
van dit gedicht.
En ik moet buiten blijven staan
en kijken door de ruiten
want ik kan er niet meer aan
(uit Ars poetica)
Maar nu was er de Nacht van het Gedicht, direct volgend op de presentatie van 'God gaf ons apparaten', die zaterdag was. Hoeveel geluk, schoonheid en vriendschap kan een mens in één weekend verdragen? Als ik de afgelopen twee dagen over een heel jaar had kunnen uitsmeren was ik iedere dag een mooi klein beetje gelukkig geweest.
Maar uitsmeren doen we niet en daardoor kreeg ik gisteren een bombardement van mooie, intrigerende en ontroerende werken, uitgevoerd door zeventien kunstenaars die zich hadden laten inspireren door een gedicht uit mijn bundel. Dat gedicht had ik voor hen uitgekozen uit de eerste versie van de bundel. Later, nadat mijn strenge redacteur door de bundel heen was gegaan, moest ik enkele kunstenaars meedelen dat hún gedicht uit de bundel was verdwenen. Twee wilden dan liever een ander gedicht, en twee andere zijn noest doorgegaan met de gewipte gedichten, waardoor er ook fijne verstekelingen aanwezig waren.
Een klein beetje van de avond wordt bewaard op film en gevoelige plaat. In komende logs zal ik de kunstwerken - voor zover mogelijk - aan lezer dezes voorstellen. De afbeelding hierboven is van de installatie van Karola Veldkamp. Ik had haar het titelgedicht 'Het repareren en de oude man' gegeven - het gezondheidstechnisch knutselen aan oude mensen, niet omdat die het willen, maar omdat knutselen nou eenmaal kan. Niks kwaads over knutselen trouwens, zeg ik er voor de zekerheid bij.
Karola had twee rubberen oudemannenhanden gemaakt met daarin het apparaat dat de handen in leven houdt, maar dat eigenlijk met een gebaar terug wordt gegeven, 'dank u'. Het is een aanraakbeeld, we mochten in de vingers knijpen en ze verbuigen. Het was ook een beeld waardoor ik, samen met andere aanwezigen, werd aangeraakt.
Vanavond (27 november) is er een speciale avond rond rond mijn nieuwe bundel God gaf ons apparaten in Ateliers 195-197 in Heemstede. Zeventien Haarlemse en Heemsteedse kunstenaars hebben een werk gemaakt n.a.v. een gedicht uit de bundel. De werken - film, foto's, schilderijen, installaties, liederen en performances - worden gedurende de avond in de verschillende ruimtes van het atelier en ook buiten gepresenteerd.
Deelnemende kunstenaars zijn Angela Boogaard, Jeannette de Bruin, Albert Bulthuis, Gerrit van Dijk, Willemijn Faber, Julia Henneman, Gerrie Hondius, Marjan Jaspers, Steven de Jong, Jack Prins, Jolanda Prinsen, André Rooijmans, Bert Schavemakers, Rob Slooten, Willemien Spook, Eric van Straaten en Karola Veldkamp.
Locatie: Glipperdreef 195-197 Heemstede (ingang achterom via de tuin)
Start: 20.00 uur, inloop 19.30 uur. Einde: 23.00 uur.
'De Nacht van...' is een initiatief van Jack Prins en Willemijn Faber. Jaarlijks organiseren zij een 'Nacht van...' met een thema waaromheen kunstenaars worden uitgenodigd een werk te maken.
Gisteren bundelpresentatie van God gaf ons apparaten. Ik zit er nog van na te gloeien. Op de foto uitgever Job Lisman die de achterkant van de bundel aan de aanwezigen toont. Ik ben superblij met de opkomst en met de bundel. Als het vanavond in Ateliers 195-197 net zo mooi gaat worden als gisteren wordt het bijna onbevattelijk voor mij.
De dag begon goed met een mooi stuk van Nuel Gieles in het Haarlems Dagblad. Fijn dat er iemand zowaar lijkt te begrijpen wat ik bedoel. Beter dan ikzelf waarschijnlijk, want ik schrijf die teksten en dan denk ik er verder niet meer over na. De komende tijd wel, als de bundel naast mijn stoel ligt en ik er af en toe in kijk. Maar dat is na vanmiddag. Ik verheug me erg op de presentatie, die ongeveer het tegendeel is van hoe de (proza)gedichten zijn ontstaan. Ineens is alles openbaar. Zo is daar een mooie voorpublicatie van Athenaeum Boekhandel, liggen die kinderen van mij ineens zomaar bloot op straat. Dat is even slikken, maar als mijn gedichten dan toch ergens voor bedoeld moeten zijn, dan is het voor een lezer.
Lezers en luisteraars zijn vanmiddag welkom in Athenaeum Boekhandel, Haarlem. Om 4 uur.
En morgenavond wordt mijn bundel enorm in de zon gezet door zeventien kunstenaars die ieder een werk hebben gemaakt n.a.v. een (door mij voor hun uitgekozen) gedicht. Er is van alles te zien en te horen, film, installaties, foto's, schilderijen, liederen, performances. Ga voor dat moois morgen (27 november) naar Ateliers 195-197, Glipperdreef 197-197 in Heemstede. Aanvang 20.00 uur, inloop 19.30 uur.
Uit deze stapel schrijfboeken heb ik mijn nieuwe bundel God gaf ons apparaten geselecteerd. Althans, vooral uit de meest recente. Het oudste is van 1987, het nieuwste ligt nog naast mijn stoel. Als de stapel net zo hoog is als ikzelf hou ik ermee op, heb ik weleens mezelf beloofd. Maar dat doe ik natuurlijk niet. Laat maar groeien, desnoods gooi ik er stiekem een paar weg.
Mijn boek wordt dit weekend op twee plekken gepresenteerd. Om te beginnen zaterdag in Athenaeum Boekhandel Haarlem. Ik ben er trots op dat ik het eerste exemplaar mag uitreiken aan schrijfster Renate Dorrestein. Het feest begint om 16.00 uur. Sprekers zijn mijn collega in kort vreemd proza Caroline Kramer en de voltallige eenmansredactie van het Raarlems Dagklad Marius Jaspers. Starlaman Steven de Jong zingt zijn Lied van de Toekomst. En ik lees gedichten voor uit de bundel.
Zaterdag 26 november, Athenaeum Boekhandel, Gedempte Oudegracht Haarlem, aanvang 16.00 uur.
Op zondag 27 november is er een speciale avond rond mijn bundel in Ateliers 195-197 in heemstede, meer hierover in volgend log.