Kerkennacht Haarlem 24 juni 2011
Dit jaar wordt voor het eerst in Haarlem een Kerkennacht georganiseerd: a.s. vrijdag van half 8 tot een uur of 11 kun je van kerk naar kerk hoppen om te proeven welk smaakje daar wordt geserveerd. Het programma van de aangesloten kerken omvat van alles, van samen zingen tot speeddaten over geloofsvragen en plaatjesdraaiende dj's.
In de Doopsgezinde Kerk is o.a. gekozen voor een poëtische aanpak. Van 20.00 tot 20.50 uur wordt het publiek - u - uitgenodigd mee te schrijven aan een gedicht over het thema 'vrede en geweldloosheid'. Ter inspiratie zullen enkele sprekers uit conflictgebieden hun verhaal doen en in gesprek gaan met het publiek. Wie een mooie regel in zich op voelt komen, schrijft die op (schrijfgerei aanwezig) en levert die in bij de stadsdichter (ik dus), die achter een computer zit en zal trachten de poëtische regels aan elkaar te breien tot een waardig vredesgedicht. Het totstandkomen van het gedicht zal via een beamer op een groot scherm zijn te volgen.
Dit alles in vijftig minuten. Na afloop krijgen de aanwezigen een print mee van het resultaat.
Adres: Doopsgezinde kerk (schuilkerk), ingang: Grote Houtstraat 41, via de gang bij Jansje.
3 comments
Comment from: Harrie Visitor
Comment from: Harrie Visitor
Voor de goede orde: Feitelijkheden (Rob Malasch etc.) uit bovenstaand commentje heb ik uit een interview in Haarlems Dagblad (20/11/2009) met John Schoorl. De interviewer was Paul Lips.
@Harrie: een doodsbibberkop scherp krijgen is trouwens geen geringe opgave…
Bij gedichten & Doopsgezinde kerk in de Frankestraat kan ik niet anders dan denken aan What goes on van John Schoorl.
What goes on
Lou Reed
Met zijn doodsbibberkop,
Die in de Lachende Javaan
Bruine rijst van de Reformwinkel eet,
Schuin tegenover de
Nederlands-Hervormde Kerk.
Op de een of andere manier
Krijg ik dat beeld
Niet scherp
(Uit: Uitloopgroef - 2009)
Reed had daar inderdaad gegeten - met Rob Malasch - en de eigenaar van de Lachende Javaan heeft Schoorl verteld dat hij bruine rijst van de reformwinkel (Hagal?) aan Lou geserveerd had, maar welk poëtisch motief heeft Schoorl ertoe gebracht om van de doopsgezinde kerk een NH-kerk te maken? Vond hij de associatie
Doopsgezind (Dopegezind)& Lou Reed te lollig en te opgelegd pandour? Of was het gewoon een foutje, durf ik alleen maar fluisterend te zeggen… #dichterlijke vrijheid