Stadsdichter Haarlem

Op 5 februari presenteerde portretfotograaf Joost Bataille in de Brakke Grond (Nes 45, Amsterdam, 17u) zijn boek ‘Ik voel me verf’. Hij maakte portretfoto’s van vijftig Nederlandse en Vlaamse stadsdichters en vroeg hen daar een gedicht over te schrijven.

Meer informatie en bestellen via http://www.zuurkoolmetworst.nl/ Naast het boek met de foto's en gedichten maakte de fotograaf ook een boekje met 'The making of'. Daarin staan de 'mislukte' foto's en verslagen die hij op zijn weblog www.zuurkoolmetworst.nl heeft geschreven.

Ik had twee gedichten gemaakt. Voor het boek hebben we gekozen voor het gedicht Op iets echts dat ook in mijn bundel Niet over het Spaarne staat. Op de bijbehorende expositie in Uden hangt het andere gedicht Waarneming.

(klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting

Het gedicht is te lezen op de website van Van der Pigge. En ook, vergezeld van een fraai kunstwerk van Julia Henneman hier (en natuurlijk ook in mijn bundel).

Spiritus aromaticus, aether cum spiritu... Met mijn gedicht erboven (zie vorige log). Vanmiddag een eerbetoon aan de goeie ouwe stopfles bij A.J. Van der Pigge om 17.00 uur in de Gierstraat in Haarlem.

Komt morgen, woensdag 26 juni, allen naar Van der Pigge Drogisterij! Daar wordt om 17.00 uur mijn gedicht Leve de stopfles! onthuld. Het gedicht is een ode aan de authentieke stopflesdrogisterij die sinds 1849 tegen de verdrukking in standhoudt.

Ziggy Klazes interviewt die middag de eigenaresse, de directeur en de bedrijfsleidster van Pigge en Fredie Kuiper zing o.a. het Haarlemlied.

Het gedicht is vormgegeven door Christiaan Patijn; het werk is van kunstenares Julia Henneman. Beide zijn nog tot a.s. vrijdag te bewonderen in het Archiefcafé van het Noord-Hollands Archief in de expositie Niet over het Spaarne!, waar ook werk te zien is van Angela Bogaard, Jolanda Prinsen en Steven de Jong.

Meer info op mijn website.

(klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting)

Nare berichten over het scharrelbosje, dat daar toch dat hoge stenen ding komt te staan. Dit bericht van John Oomkes in het Haarlems Dagblad is nog van daarvoor, toen er gezellig werd geprotesteerd - en geciteerd. Hieronder het hele gedicht. De scharrelbosje-column die Marius Jaspers voorlas is te lezen op het Raarlems Dagklad.

We moeten iets kleins doen

We moeten iets kleins doen.
Een klein wonder
moeten we verrichten.
Eén klein persoonlijk wonder,
één wonder moeten we verrichten
per persoon.

En dan, als iedereen dat gedaan heeft,
één klein wonder verrichten,
dan tellen we de wonderen
die ontstaan zijn bij elkaar op.
En dan, dan hebben we
een groot wonder.

Kijk: zo simpel zit nu eenmaal
een groot wonder in elkaar

Uit: God gaf ons apparaten, Prometheus 2012

De vierde stadsdichtbloementafel, een stadsdichtbloemenleesplankjetafel, is vanmiddag in Overveen overhandigd aan Julia Henneman. Houtkunstenaar Jan Heijer vertelde het verhaal van het hout en demonstreerde waar de tweede geheime lade met de Haarlemmerolie zich bevond. In de eerste geheime lade zit mijn bundel Niet over het Spaarne!

De tafel heeft een mooie plaats gevonden in Julia's verstibule, onder het kunstwerk 'Ze hebben de engelen weer geborsteld' van Margerite Luitwieler.

Daar moest op gedronken worden. Jan Heijer schenkt de Russische priklimonade geconcentreerd uit. Proost!

Vanavond was ik te gast bij de laatste Ampzing Broodkast. Ik heb o.a. Louter Luisteren voorgelezen, dat hier te lezen is, met een fraaie alu van Angela Bogaard erbij.

Vanochtend in het huis van Dries Havermans: de overhandiging en onthulling van de derde stadsdicht-bloementafel van houtkunstenaar Jan Heijer. De tafel met tulp is gemaakt van gebruikt hout, hout met een verhaal. In de geheime lade zit o.a. mijn bundel Niet over het Spaarne!

Op de derde foto posteert Jan Heijer de aanwezige heren voor een foto bij het zo fel begeerde meubel. Dries is gul, niet alleen met koffie en lekkernijen, maar ook met de tafel: hij gaat hem inzetten als spreekgestoelte voor poëzie en andere zaken.

Wie ook zo'n prachtig meubel van Jan Heijerin huis wil halen, met geheime lade: de laatste, een stoeltafel/tafelstoel is nog te bezichtigen en aan te schaffen bij H. De Vries Boeken.

Voor info over 'Niet over het Spaarne!': www.sylviahubers.nl.
Korte film van Henk Tijbosch (Haarlem 105) met de verhalen over de tafels van Jan Heijer.

Het gedicht Zoo Haerlem wordt volgens plan van de gemeente in aangepaste versie t.z.t. ook aangebracht op het stationsplein.

Het verschijnt ook in het Haerlem Jaarboek van de Vereniging Haerlem, dat op 6 juni in het Archeologisch Museum wordt gepresenteerd.

(klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting. De stadskrant is ook online te lezen)

(klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting)

Voor de leuk ook nog even de glazen boom van Jolanda Prinsen met het gedicht dat erbij bedoeld was 'Houd Hout' uit mijn stadsdichtbundel.

De boom is te koop, evenals de andere werken op de expositie in het Noord-Hollands Archief. Info bij Jolanda Prinsen. De vormgeving van het gedicht is van Christiaan Patijn.

De Boom op de expositie in het archiefcafé. In het echt is ie veel mooier. Het waxinelichtje staat erbij voor Jolanda, op de dag dat we de expo gingen inrichten onderging zij een (geslaagde) hartoperatie.

Deze boom is van Jolanda Prinsen, van glas gemaakt in haar geheimzinnige oven. Hij hoort bij mijn gedicht Houd Hout, geschreven als protest tegen het verdwijnen van het historische natuur-fiets/wandelpad het Houtmanpad. Vandaag zet ik even een ander gedicht bij de boom van Jolanda. Het verdedigen van niets heb ik vanmiddag voorgelezen bij een protestmanifestatie voor behoud van het zgn. scharrelbosje in het Ramplaankwartier.

Het gedicht is te vinden in mijn bundel Niet over het Spaarne!. De boom is te zien op de bijbehorende expositie in het Noord-Hollands Archief, Jansstraat 40, Haarlem.

Lees over dit onderwerp ook Raarlems Dagklad.

Het verdedigen van niets

Wij houden van bolwerken
plekken waar wij ooit
de ongewenste elementen
- rovers, Spanjolen
met hete pek begoten, met grote
kanonskogels beschoten.

Wij houden van bolwerken
en ook van grasperken en
bankjes en bomen, van plekken
zonder werken, plekken
waar we onze gedachten kunnen
aanharken, wieden stekken
waar we bomen opzetten
met onszelf.

Wij zijn dol op bolwerken
op hét bolwerken van onze drukte
op een plek waar de stad niet oprukt
- een verdedigingslinie van bomen,
een plek, vanouds gewend
aan het verdedigen tegen – nu niet
tegen rovers - neen, tegen de verstening
de stadsverdichting, u weet wel,
stadsverdichten, dat er nergens meer

niets

zal staan

Louter Luisteren, sommige mensen kunnen het. Dit werk op aluminium is gemaakt door Angela Bogaard bij mijn gedicht over het radiomuseum van Aad Stiphout dat in 2012 in vlammen opging. Het museum wordt deze zomer heropend met wederom allerlei moois uit de tijd dat het in onze ether nog om louter luisteren draaide.

De vormgeving van het gedicht is van Christiaan Patijn. Het werk op aluminium is te koop, per stuk of de hele serie van vijf. Info bij Angela Bogaard (ga ook even naar haar website en bewonder bijvoorbeeld de serie 'Eeuwig vrouwelijk'). De aluminiums zijn, evenals de kunstwerken van Jolanda Prinsen, Julia Henneman en Steven de Jong nog tot 28 juni te zien in het archiefcafé van het Noord-Hollands Archief.

Het gedicht is opgenomen in Niet over het Spaarne!, mijn bundel stadsgedichten die afgelopen zaterdag is gepresenteerd.

(klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting of kijk hier)

(klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting)

De eerste recensie voor Niet over het Spaarne! is binnen. Het Haarlems Weekblad viel daarnet vrolijk en positief op de mat. Verslaggever Johan van Someren maakt zich er niet makkelijk van af: hij haalt ook gedichten aan die niet in de bundel zijn gekomen, maar die ik wel her en der heb voorgelezen, zoals mijn gedicht over de thuiszorg. Vandaag helaas weer actueel. Het gedicht is hier te lezen.

De recensie is ook online te lezen.

Gisteren topverkoop van mijn gedichten op papier. Maar hoe gaat het met mijn gedicht in staal? Tijdens de day-afterwandeling even op het Palmplein gekeken of het er nog hangt en hoe het eraan toe is. Gaat goed. Volgens plan gerijpt en roodverroest.

Het gedicht staat niet in Niet over het Spaarne!. Voor wie dat een bezwaar vindt schrijf ik het er met liefde in op de laatste lege bladzij.



Tante Jans & wij

In de naam van de Roos
lopen wij met onze hond

Op het Palmplein zitten we stil
bij een heldin, die bij ons is
- als het ware – in koper en tin

"Ja dat was toen met Beatrix
zegt me verder nix, maar…

wat zie jij eruit!
Kom effe zitten lieverd,
ouwe rotzak van me
wat kan ik voor je doen?"

Naar ontwerp van architect Baukje Trenning is dit gedicht in staal uitgevoerd en op het Palmplein in het Rozenprieel opgehangen. Onthulling 30 maart 2011

Hoe dat kwam, van die kunst.

Mijn vriendin Angela Bogaard maakte voor de Lennart Nijgh tentoonstelling in het Noord-Hollands Archief een werk op aluminium van mijn gedicht over Nijgh. Wij vonden dat allebei zo'n leuke samenwerking dat er al gauw meer stadsgedichten in Angela's richting gingen, waar ze enthousiast mee aan de slag toog. Het resultaat is vijf werken op aluminium die naar mijn gevoel ieder op een eigen manier resoneren met mijn gedichten.

En toen ging ik mijn andere drie kunstvriendinnen ook vragen of ze iets wilden doen n.a.v. een stadsgedicht. En daarvan kwam de expositie in het Noord-Hollands Archief. Meer daarover in volgende log.

In het Noord-Hollands Archief hangen de vijf werken van Angela op een rij, met de gedichten eronder, bijzonder en passend vormgegeven door Christiaan Patijn van grafisch printbedrijf Vorm op Maat. Ik vind het prachtig.

Klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting van het gedicht. Ik draag het op aan Jopen Bier, die het feest van mijn presentatie opgeluisterd heeft met het bijzonder smakelijke Hoppenbier. Aan Jopen, Christiaan en Angela Proost!

Ik kreeg een mooi verzoek van Klaartje Pompe, afdelingshoofd Beheer van het Noord-Hollands Archief.

Als stadsdichteres heb je vier jaar lang de stad Haarlem en haar bewoners geobserveerd en die observaties vertaald in poëzie. Het Noord-Hollands Archief is als ‘geheugen van de stad’ verheugd dat jij de gedichten wil schenken. Wij zullen ervoor zorgen dat de manuscripten van de gedichten goed bewaard blijven; ze vormen een mooie eigentijdse aanvulling op onze collecties.

De stadsgedichten voor het Archief vormen een andere stapel dan de selectie die nu in mijn bundel staat. Voor het Archief heb ik een 'officiëler' register opengezet. Maar zowel bundel als selectie voor Noord-Hollands Archief komen uit de stapel schrijfboeken op deze foto. Ik heb alles sinds ik schrijf (nu 25 jaar!) goed genummerd, van A-Z, van AA-ZZ en de stadsgedichten heb ik geschreven in de boeken FFF tot WWW.

Op zaterdag 18 mei vindt behalve de presentatie van de bundel ‘Niet over het Spaarne!’ dus ook de plechtige overhandiging van de gedichten over stad en stedelingen plaats.

Vanmiddag werd het Kenau&Ripperdabeeld van Graziella Currelli officieel onthuld. In hotel Lion d'Or gingen de officiële toespraken maar door totdat een ongeduldige toeschouwer het niet meer hield en het zwarte doek van onze helden er voortijdig af trok. De snoodaard werd niet achtervolgd en gevierendeeld, noch begoten met hete koffie of pek.

Morgen nog een Kenau-onthulling: het werk 'Meneerke' van Julia Henneman. Gemaakt van kadasterpapier uit 1916 dat de kunstenares tijdens het ontruimen van haar ouderlijk huis aantrof. Het bijbehorende gedicht 'Kenau en wij' lees ik morgen voor tijdens de presentatie van Niet over het Spaarne! om 17.00 uur in het Noord-Hollands Archief.

Zie ook Raarlems Dagklad van vandaag.

Vandaag in het Haarlems Dagblad: een interview van Paul Lips en een foto van mij met een in elkaar geknutselde dummie van mijn nieuwe bundel. Morgen de echte exemplaren, in ampele hoeveelheden in het Noord-Hollands Archief!

Zie:www.sylviahubers.nl

(klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting)

De Haarlemmer op 9 mei 2013 (klik op het plaatje voor een leesbare vergroting)

Wie dol is op verborgen vakjes en laatjes, maar geheime lades in een kast of tafel wat passé vindt, moet even naar de stoel van Jan Heijer. Een stoel met een verhaal, van hout met een verhaal, van een kunstenaar met vele verhalen. Tijdens de presentatie van mijn bundel Niet over het Spaarne! gaat hij een tipje van de sluier oplichten. Van Jan Heijer is ook de Stadsbloementafel, compleet met houten Haarlemse tulp.

N.B. Vier van de vijf stadsdichtmeubels van Jan Heijer zijn inmiddels verkocht. De stoeltafel/tafelstoel is nog beschikbaar, voor 350 euro een uniek meubel van hout met een verhaal. Info via Jan Heijer.